Succesverhaal
Pieter (65) voltooit 13e triathlon
Bewegen werkt, ook voor onze medewerkers. Het aftellen naar het pensioen is echt begonnen voor adviseur Pieter (65). Over twee jaar mag Pieter zijn welverdiende rust nemen, ondanks dat hij nog altijd zijn werk met erg veel plezier uitvoert en stiekem twijfelt om nog even door te gaan. Op deze leeftijd komen vaker lichaamsklachten voor, maar daar heeft Pieter geen last van. Hij voltooide namelijk zijn 13e hele triatlon in Hamburg: de Iron Man Championship: 3.8km zwemmen, 180km fietsen en 42.2km hardlopen. We spraken Pieter over zijn ervaring.
Kleine lettertjes
Toen ik de leeftijdsklasse 65-69 bereikte, stelde ik mezelf het doel om Europees kampioen te worden in mijn leeftijdsgroep in Hamburg. Dit was vijf jaar geleden ook gelukt bij het EK Lange Afstand in Almere. Bij het inschrijven heb ik niet op de kleine lettertjes gelet, waardoor ik na een half jaar hard trainen erachter kwam dat het alleen voor vrouwen een EK was. Dit was wel wat gênant, gezien ik overal verkondigd had dat ik Europees kampioen wilde worden. Maar desondanks ben ik niet bij de pakken neer gaan zitten. Een podiumplek behalen bij een Ironman is immers ook een prachtige prestatie, en de huldiging is altijd een feestelijke gebeurtenis.
Voorbereiding
Vanaf november ging ik meer trainen dan de gebruikelijke 8 uur per week. Ondanks de regenachtige winter genoot ik van elk moment. Zelfs op die ene dag per week waarop ik zwaar afzag op de Tacx (fietstrainer), verlangend naar buiten. Ik deed ook nog een zoveelste poging om beter te leren zwemmen door wekelijks te trainen in de Swim Gym, met elke zes weken een persoonlijk uur met videofeedback.
Onderdeel I: 3.8km zwemmen
De Swiss Gym leverde helaas niks op, want ik zwom in Hamburg de langzaamste tijd van al mijn dertien hele triatlons: 1 uur en 22 minuten (1.22). Het was wel prachtig zwemmen, midden in het centrum. Bij de start kreeg ik helaas een ouderwets paniekgevoel en moest ik even een paar meter schoolslag doen. Ik was lichtelijk gestrest door een grote scheur in mijn wetsuite, ontstaan bij het aantrekken. Het pak is nog maar een paar jaar oud, niet heel erg fijn. Toen ik onder twee grote bruggen door moest zwemmen kwam de paniek nog even terug, want het was wel heel erg donker. Vervolgens kwam ik in een mooi ritme. Maar wat een afstand is 3.8 km zwemmen toch, er kwam geen einde aan. Toch voelde me op een gegeven moment zo goed dat ik begon te hopen op een tijd van ongeveer 1.15. Maar de klok loog niet. Ik lag in mijn leeftijdsgroep achtste na het zwemmen.
Onderdeel II: 180km fietsen
Fietsen dan maar. Het was fris en het waaide hard, maar het was gelukkig droog. Eerst slingerden we nog door het centrum, maar daarna kwamen we op landelijke wegen buiten de stad. Ik heb weinig van de omgeving gezien want de flexibiliteit in de nekspieren was niet best. Ik had met mijn neus op het stuur wel goed zicht op het beroerde asfalt. Een triatlonfiets is niet bepaald comfortabel, en een goed wegdek is eigenlijk een vereiste, wat hier niet het geval was. De lage hartslag, de hoge wattages (175 watt) en de snelheid van gemiddeld bijna 35 zorgden voor een geluksgevoel. Na 2,5 uur had ik 90 kilometer afgelegd en kon ik uitkijken naar mijn geliefde, Lilian, vriendin Annemarieke en broer Menno. Ik verliet het centrum alweer toen ik Lilian aan de kant van de weg op haar telefoon in de Ironman app zag kijken. Ik riep haar naam en hoorde ‘f*ck!', uit pure frustratie omdat het ondersteunen bij een race met 2300 deelnemers nogal een uitdaging was, en ze me bijna was misgelopen. De tweede ronde ging ook lekker, maar ik was wel heel blij dat ik aan het lopen kon beginnen.
Onderdeel III: 42.2km hardlopen
Het lopen ging gemakkelijker dan ooit. Mijn trainer Bert Flier pushte me in de trainingen veel harder te fietsen en te lopen dan ik gewend was. Voorheen deed altijd rustige lange trainingen in lage zones. Maar gelukkig werkte zijn aanpak. Ik liep de eerste 10 kilometer 4.45 per kilometer met uiteindelijk een halve marathon in 1.45. Daarna ging het iets langzamer en de tweede helft liep ik in 1.50. Een marathon in 3.35 maakte me opgetogen. Eindtijd 10.18. Door supporters Lilian en Menno was ik er al een tijdje van op de hoogte dat ik mijn concurrenten voor de eerste plek gepasseerd was. Na het fietsen had ik er zes ingehaald en lag ik tweede. In de laatste kilometer rende een jonge Engelse vrouw een stukje mee. “Gefeliciteerd met je eerste plaats” zei ze, wonderbaarlijk totaal niet buiten adem. Ik vroeg haar natuurlijk hoe ze dat wist. Ze vertelde dat haar vader tweede lag en graag een slot naar het WK in Kona Hawaï wilde. Aangezien alleen nummer één daar recht op heeft was ze blij dat ik haar vertelde niet te gaan. Ik zag later dat haar vader zevende was geworden, dus uiteindelijk ze was blij met een dode mus.
Niet stilzitten
Het was de volgende dag weer genieten bij de prijsuitreiking. Het was ook leuk om daarna de stad te bekijken op de gewone fiets en uiteindelijk 10.000 stappen te zetten als toerist. Wat een mooie stad. En wat was het weer een schitterende ervaring. Tijdens de race vroeg ik me een paar keer af: 'Hoe lang blijf ik dit afzien nog leuk vinden?' Maar een week na de finish zit ik alweer vol plannen. Ik ga in ieder geval meedoen aan de halve NK in Kanne, bij Maastricht, en waarschijnlijk ook aan de Powerman in Zofingen. Dat is een run-bike-run van 10 kilometer lopen, 150 kilometer fietsen en 30 kilometer lopen. De felicitaties en aandacht in podcasts voor mijn prestatie smaken nog steeds naar meer. Volgend jaar even een jaar zonder een heel triathlon. In 2026 wil ik me graag kwalificeren voor het WK in Nice. Met mijn AOW en pensioen kan ik dan fulltime trainen.
Doelen stellen
Het succes zit voornamelijk achter het stellen van mijn doelen. Door het stellen van doelen weet ik mezelf steeds weer te motiveren en uit te dagen. Dit is ook onder andere wat ik werkgevers en werknemers meegeef in gesprekken als adviseur. Hoe kun je doelen stellen en halen op het gebied van vitaliteit en duurzame inzetbaarheid?
De dertien volledige triathlons van Pieter:
1. 2005 Almere in 10.35
2. 2007 Nice in 11.07
3. 2009 Florida in 9.53
4. 2010 Kona 10.59
5. 2012 Embrun in 13.55
6 . 2013 Almere in 10.48
7. 2015 Mallorca in 10.36
8. 2017 Frankfurt in 11.24
9. 2019 Almere in 10.01
10. 2020 Podersdorf in 10.10
11. 2021 Almere in 10.17
12. 2022 Ironman Maastricht 10:40
13. 2024 Hamburg 10.18